leoeosseus

mércores, 29 de xuño de 2011

Cincuenta e sete meses ( e dous días )


E aí o está co regalo que " recibiu " da nai o outro día. Mentres estivo a nai e Xela no hospital, o Leo tivo que repartirse coa tía Kasege e o tío Nan e a avoaE e avóP e portouse ben. Muitas gracias a estes cuidadores de primeira, por suposto.
Onte deille a Leo a nova de que iamos buscar a Xela e a Naideleo e foi de admirar como abriu os ollos de contento. Díxenlle que iamos os catro á casa e preguntou que a que casa e díxenlle: " Á nosa que agora somos unha familia de catro ". E volveu abrir os ollos como pratos e puxo un sorriso que lle cabía o mundo. Pobriño. Seguro que na súa cabeciña rondaba a idea de que o iamos deixar noutra casa sen nós.
E mui ben, esta noite foi a primeira na casa dos catro xuntos e portáronse ben os dous e o Leo volveuse aledar cando saimos por primeira vez de paseo os catro xuntos.
Dende logo, a pesar das arroutadas que lle dá ás veces, Leo é un santiño.

Etiquetas:

5 comentarios:

Ás 29/06/11, 20:27 , Blogger mfc dixo...

Muitas felicidades para os agora quatro ...
Um grande abraço

 
Ás 29/06/11, 21:41 , Blogger Paz Zeltia dixo...

e puxo un sorriso que lle cabía o mundo
que vou dicir despois desta frase...

un momento importantísimo tamén para o Leo.
E parece que "prueba superada"

Noraboa para a happy family

 
Ás 30/06/11, 00:28 , Blogger Dilaida dixo...

Noraboa.
Bicos

 
Ás 01/07/11, 13:09 , Blogger matrioska_verde dixo...

Non che cabe a ledicia no peito, é normal. Catro. Agora sodes catro. Corazóns.
Biquiños,

 
Ás 02/07/11, 12:30 , Anonymous Anónimo dixo...

Feliz aniversario ao Leo.
Cando algún día lea este blog sen dúbida conmoverase coa súa reacción ao saber que na casa desde agora serán catro, que a familia, enfín, non sería familia sen el.

 

Publicar un comentario

És humano ti ?

Subscribirse a Publicar comentarios [Atom]

<< Inicio